Toekomst van werk

In dit laatste vervolgartikel over platformwerk staat autonomie als basale menselijke behoefte centraal. De platformeconomie wordt altijd geprezen om de grote autonomie en flexibiliteit die platformwerkers zouden genieten. Maar is dit wel echt het geval? Zijn platformwerkers wel echt in staat autonome keuzes te maken?

Werken in de platformeconomie betekent dat je werkt, aangestuurd of gematched wordt via computer, mobiele app of AI. Het lijkt erop of mensen daarin vooral in hun eentje arbeid verrichten – zonder collega’s of managers. Los van een sociale werkomgeving. Of platformwerk kan voorzien in de menselijke behoefte van verbondenheid is dus een interessante kwestie.Kan het werken voor arbeidsplatforms iemand een positieve werkidentiteit verlenen? Met andere woorden: kun je iets zijn als platformwerker of ben je voornamelijk een paar benen, handen en een hoofd?

Leven Lang Ontwikkelen (LLO) richt zich op het stimuleren van een actieve houding ten opzichte van leren en ontwikkelen: van ‘repareren’ naar ‘vooruitkijken’ met als doel ervoor te zorgen dat mensen ‘vitaal, flexibel en duurzaam inzetbaar zijn op de arbeidsmarkt’. Een proactieve inzet op ontwikkeling kan voorkómen dat mensen werkloos worden of uitvallen door veranderingen in het werk en verschuivingen op de arbeidsmarkt. Het lectoraat Dynamische Talentinterventies van Fontys deed onderzoek naar deze ‘vooruitkijkers’ en bundelde de praktijkvoorbeelden in een inspiratiebundel.

Floris de Krijger onderzocht de manipulatieve controlesystemen van online platform bezorgdiensten als Deliveroo and Uber Eats. Omdat fietskoeriers de hele dag door allerlei kleine keuzes maken, krijgen zij het gevoel meer invloed te hebben op de hoogte van hun inkomen dan in werkelijkheid het geval is. "Ik was vaak geneigd mijn lage inkomen te relateren aan de werkstrategieën die ik elke dag toepaste op de fiets, in plaats van verhaal te halen bij mijn platform-werkgevers zelf.” Floris won voor zijn onderzoek de David van Lennep Scriptieprijs 2019.

Kun je als platformwerker leren en ontwikkelen? Arbeidsplatforms hebben de schijn tegen als het gaat om hun aandacht voor de ontwikkelbehoeftes van de individuele, vaak anonieme uitvoerders van werk. Toch doen ook arbeidsplatforms vaak wel iets aan instructie, online training of ontwikkeling. Deel 2 over Werken in de platformeconomie: over (informeel) leren, certificeren, vaardigheden ontwikkelen.

De 'dirty little secret' van AI vraagt om een nieuw gesprek over de toekomst van werk, en hoe mens en machine daarin samenwerken. Met de installatie Guest Worker maken we tastbaar wat er op het spel staat.

Als wij ons hard willen maken voor waardevol werk in een digitale wereld, waarin platforms in toenemende mate vraag en aanbod op de arbeidsmarkt aan elkaar verbinden, moet eerst duidelijk worden waar precies de schoen wringt. In een reeks artikelen wordt stap voor stap ingegaan op de gebreken en mogelijkheden van platformwerk, gekoppeld aan menselijke basisbehoeften. Een introductie.

Duurzame inzetbaarheid was al belangrijk voor werknemers en werkgevers in het onderwijs, in het huidige coronatijdperk is het extra belangrijk de balans tussen werklast en draagkracht in de gaten te houden. Duurzame inzetbaarheid gaat erover dat medewerkers gezond en productief aan het werk kunnen, willen en mogen zijn en het plezier in hun werk behouden. Om de verspreiding van het coronavirus te vertragen, heeft de overheid de scholen gesloten. Wat is er veranderd er in het werk van leraren? En wat is van belang om de balans tussen taakeisen en hulpbronnen in balans te houden?
 

AI heeft binnen werving & selectie veel potentie. Het toepassen van algoritmes op meer ‘softe’ sociale variabelen (zoals persoonlijke eigenschappen en vaardigheden) - in plaats van meetbare, feitelijke variabelen (zoals aantal jaar werkervaring) - als voorspellers van succes en gedrag is echter nog een groot grijs gebied. Daarom is wetenschappelijk onderzoek in dit veld zo belangrijk. Zodat de werkzoekenden van de toekomst hun voordeel kunnen doen met het onderzoek van vandaag. Een gesprek met onderzoekers Janneke Oostrom (Vrije Universiteit Amsterdam), Jaap Jan van Assen (eelloo) en Jacqueline van Breemen (NOA).

Veerkracht is het vermogen om op een schok te anticiperen, om te herstellen en terug te keren naar de normale toestand. Maar we zijn ook in staat om als maatschappij uiteindelijk sterker en beter te worden, zelfs van een uitzonderlijke crisis als gevolg van de corona-uitbraak. Een artikel door Ton Wilthagen (Tilburg Universiteit, NSvP/NIAS-fellow) en Paulien Bongers (TNO, Amsterdam UMC).