Er is een groot tekort aan operatieassistenten op OK-centra. Maar liefst 70 procent van de OK-centra in Nederland kampt met personeelstekorten. Dat tekort lijkt structureel, zelfs via detacheringbureaus of ZZP’ers lukt het niet meer om voldoende personeel te krijgen. Ook rekrutering in Europa levert onvoldoende resultaten op. Om te voorkomen dat OK’s, de spil van de ziekenhuisorganisatie, moeten sluiten is een aantal ziekenhuizen er dan ook toe overgegaan OK assistenten van verder weg aan te trekken. Zo hebben een dertiental ziekenhuizen in 2009 en 2010, gebruik makend van de kennismigrantenregeling, gediplomeerde OK assistenten aangetrokken uit India.
Probleemstelling
De ziekenhuizen hebben ervoor gekozen uit India mensen aan te trekken omdat men meende dat de kwaliteit van de opleidingen in India hoog ligt; Indiërs zijn opgeleid naar het Engelse model en daardoor bevoegd om in Nederland te werken; in India zou gewerkt worden met ongeveer eenzelfde instrumentarium en bovendien spreken de assistenten goed Engels. Eerdere ervaringen in Engeland en de Verenigde Staten waren erg positief. Op basis daarvan hadden de ziekenhuizen in Nederland ook positieve verwachtingen.
De praktijk lijkt niet aan de verwachtingen te voldoen. Een eerste korte inventarisatie laat zien dat het opleidingsniveau lager ligt dan verwacht, instrumentarium en zeker de manier van werken behoorlijk anders is en Engels als voertaal op de werkvloer niet als wenselijk gezien wordt. Bovendien lijken cultuurverschillen op de werkvloer niet eenvoudig te matchen.
Doelstelling
Doel van het onderzoek is: evalueren van de recente praktijk van aanstelling van Indiase OK assistenten op Nederlandse OK’s om op basis daarvan en in samenspraak met de betrokken ziekenhuizen te komen tot aanbevelingen die een effectieve inzet van buitenlandse collega’s in Nederlandse gezondheidsorganisaties in de toekomst mogelijk maken.
Resultaten
Met dit onderzoek wil de aanvrager niet alleen een rapport leveren dat de theorie van het diversiteitbeleid aanvult, maar ook praktische adviezen geven aan organisaties. Op de eerste plaats gaat het dan om ziekenhuizen, maar het resultaat kan ook breder vertaald worden naar de gezondheidssector en bij voorkeur ook naar de diversiteitpraktijk in het algemeen. Een belangrijk deel van het onderzoek, het verzamelen van de data, vindt dan ook plaats in directe interactie met mensen uit de praktijk door gebruik te maken van een ‘Mobiele Group Decision Room’. De betrokken organisaties investeren (ook financieel) in het onderzoek.
Lees ook het artikel van Lida van den Broek over de inzet van Spaanse verpleegkundigen.
Lees hier het onderzoeksrapport dat inmiddels beschikbaar is: De waarde van diversiteit - Evaluatieonderzoek naar de effectiviteit van de inzet van Indiase Operatie Kamer Assistenten in Nederland.
