Tinka van Vuuren (1959) staat met één been in de wetenschap en één been in de praktijk. Ze is sinds 2010 bijzonder hoogleraar Vitaliteitsmanagement aan de Open Universiteit Nederland en werkt daarnaast, sinds 2006, als senior consultant bij Loyalis, een merk van a.s.r. en adviseert werkgevers over personeelsbeleid. Je hoeft niet ziek te zijn om beter te worden, zo luidde de titel van haar oratie in 2011 waarin ze het belang van vitaliteitsmanagement uit de doeken doet. Zij is arbeids- en organisatiepsycholoog en gepromoveerd op de gevolgen van ontslagdreiging voor werknemers.
Een selectie van publicaties:
- Van Vuuren, T., Peeters, M.C.W. & Van Veen, B. (2020). Het verband tussen technostress en duurzame inzetbaarheid: doet leeftijd ertoe? Gedrag & Organisatie, 33 (4), 300-323.
- Van Vuuren. T. & Veth, K. (2020). De impact van het Generatiepact. Vijf casestudies over ervaringen en gevolgen voor de duurzame inzetbaarheid. Tijdschrift voor HRM, 23 (3), 21-39.
- Van Vuuren, T. (2019). Een leven lang vitaal in het onderwijs. Huizen: Uitgeverij Pica.
- Van Dorssen-Boog, P., Van Vuuren, T. & C. Yigit. (2019). Investeren in de ontwikkeling van sterk leiderschap van zorgprofessionals en zorgteams – een ontwikkeling naar duurzame inzetbaarheid. Tijdschrift voor HRM, 22 (3), 13-35.
- Zoomer, T. , Zinsmeister, J. & van Vuuren, T. (2019) Bevlogen naar het pensioen. Een onderzoek naar het doorwerkvermogen van lager geschoolde werknemers, Tijdschrift voor Arbeidsvraagstukken, 35 (4), 421-439.
- Van Vuuren, T. (2011). Vitaliteitsmanagement: Je hoeft niet ziek te zijn om beter te worden. Oratie, Open Universiteit, Heerlen.
In het Tijdschrift voor HRM verscheen in 2016 het artikel "Sturen op eigen regie van werknemers op gezondheid - een noodzakelijke paradox", dat Tinka schreef in samenwerking met Mathilde Lub en Frans Marcelissen. Dit artikel gaat in op individuele en organisatorische factoren die van invloed zijn op de eigen regie van werknemers op hun gezondheid. Dit wordt beschreven aan de hand van een model dat is ontwikkeld op grond van een literatuurstudie en vervolgens is getoetst in een empirisch onderzoek onder ruim 1000 werknemers van vier organisaties in de zakelijke dienstverlening.
